The biggest adventure you can take, is living the life of your dreams!

Nou lieve allemaal aan de andere kant van de oceaan,

Het heeft behoorlijk lang geduurd, maar hier eindelijk weer een blog van mij. Waarom zo lang niets? Nou simpelweg omdat ik er geen zin in had. Had ik er tijd voor? Ja. Had ik genoeg te vertellen? Jazeker. Maar ik had er geen zin in. Lekker eerlijk. Ik was met mijn eigen leven bezig. Maar ik mis toch wel het schrijven en heb besloten om het weer op te pakken. Dus hier gaan we! Hoop dat met jullie alles goed gaat. Ik leef nog steeds een geweldige droom!

Ik heb het afgelopen jaar enorm veel geleerd en vooral genoten van het leven. In de afgelopen periode zijn er weer een aantal bezoeken geweest, zijn opa en oma Waltman nu (weer) hier en komt mama eindelijk over 5 weken naar Mexico! 

Het werk gaat super goed. Staan leuke projecten op de planning en het gaat steeds beter en beter. Waar in het begin de taal soms een struikelpunt was, is dat nu totaal geen probleem meer. Nou ja, ik begrijp zo goed als alles en het spreken gaat met de dag beter. Daarnaast geniet ik nog elke dag van het eiland leven, werk ik hard, ben ik meer dan gelukkig in de liefde en heb ik inmiddels een mooi eigen huisje. 

Graag wil ik met jullie mijn ervaring van mijn reis naar Nederland delen. Het was kort, maar het was zeker de moeite waard. Charlie en ik gingen samen dus ik had ook de kans om mijn land aan hem te laten zien. Zo konden we de cultuurverschillen eens van de andere kant bekijken. Maar goed, dat het een leuke en liefdevolle week was, dat is geen groot nieuws. Ik wil vooral delen hoe deze ervaring voor mij was. 

Voorheen woonde ik in Nederland en ging ik op vakantie naar Mexico (of een ander land). Nu is dit andersom. Ik woon in Mexico en nu is Nederland mijn vakantieadres.  Na een jaar in Mexicaanse gewoonten en cultuur geleefd te hebben, was het redelijk shockerend om weer terug te zijn in NL. Het was heel heel heel erg fijn om mijn lieve familie en vrienden weer te zien (ik had geen tijd voor alles en iedereen), maar het voelde niet meer als thuis. Ik was echt op vakantie. Het is interessant om te zien dat wat jaren lang mijn leven is geweest, voelde nu zo (heel eerlijk) ver weg. Ik vond het maar niets en heb mezelf afgevraagd hoe ik dat al die jaren heb gedaan. Aan de andere kant was dit voor mij de bevestiging dat ik een goede keuze heb gemaakt. Tuurlijk was het heerlijk en zo fijn om omringd te zijn door diegene van wie je veel houdt, maar ik heb mijn leven in Nederland niet gemist. Het voelde ook niet meer van mij. Het voelde wel heel fijn om een toerist te zijn. Dus zoals ik al zei, ondanks dat ik mijn dierbaren mis, heb ik de goede keuze gemaakt voor mijzelf. En als ik gelukkig ben, kan ik pas anderen gelukkig maken. Alles wat ik vertel, is hoe ik het ervaar. Dit kan natuurlijk voor iedereen anders zijn. Dit is geschreven met mijn visie.

Het grootste verschil is het gevoel dat je van alles moet. In NL zit je dag volgepland van de ochtend tot de avond. Het is een leefstijl die we in NL gecreëerd hebben. Altijd bezig zijn. Altijd druk zijn. Niet eens zozeer omdat we dat zelf willen, maar omdat de maatschappij dat van ons verwacht. Het gevoel van ‘iets moeten’. Dat kennen we in Mexico totaal niet. Uiteraard doe je wat je moet doen, maar je doet vooral dat wat jij wil. Ik ervaar meer vrijheid in Mexico. Er wordt hard gewerkt en ook ik heb mijn verplichtingen. Maar ik kan gaan en staan waar ik wil en niemand doet er moeilijk over. Als ik iets niet wil, of niet op dat moment, maakt het niet uit. Doen we het toch gewoon later. Dat gevoel is anders in Nederland. Je moet aan veel eisen voldoen om tot het voorbeeld van de maatschappij te horen. 

Dat brengt me meteen naar mijn tweede leerpunt. In NL zijn we heel veel bezig met het ‘laten zien’ dat we erbij horen. Ik haal mijn diploma, ik werk, ik ga uit, ik doe dit, doe dat etc. Het moet online. We moeten bereikbaar zijn. We moeten bewijzen hoe goed we zijn. We hebben het gevoel dat we erbij moeten horen. Anders worden we gepest en buitengesloten (ik spreek uit ervaring). Want anders zijn dat kan niet. Nogmaals, dit is hoe ik de verschillen ervaar en hoe het op mij overkomt. Het is een leefstijl die we zelf gemaakt hebben en ik ben er schuldig aan geweest. Maar hier in Mexico is het anders. Het maakt niet uit wie of wat je bent, wat je doet, arm of rijk. Iedereen is gelijk. Of je nu Tommy Hilfiger draagt, plastic schoenen, een iPhone hebt, of geen telefoon; het maakt niet uit. Je hoort er nog steeds bij en iedereen accepteert je voor wie jij bent als persoon. En juist doordat je wordt geaccepteerd voor wie jij bent als persoon, durf ik hier helemaal 100% mezelf te zijn. Want het maakt niet uit. Het gaat om wie ik ben en niet om wat ik wel en niet heb. Ik weet zeker dat velen nu zullen zeggen, ja maar hier in NL mag je ook zijn wie je bent. En dat klopt ook. Maar wel een beetje aangepast hier en daar. En het echt voelen dat je jezelf mag zijn, moet je meemaken. Het is een gevoel wat je pas kent als je het meemaakt. En ik heb de verschillen mogen ontdekken en ben ontzettend happy dat ik volledig mezelf kan zijn. 

Nu zullen sommigen van jullie misschien denken, nou je praat wel heel slecht over ons kikkerlandje. Maar dat is natuurlijk absoluut niet zo. Ik ben ongelofelijk trots dat ik Nederlands bloed door mijn aderen heb stromen. Ik ben enorm dankbaar voor alles wat ik in Nederland heb gedaan en hoe ik mezelf heb kunnen ontwikkelen. Ik bedoel, daar ben ik geworden wie ik nu ben. Ik heb ook geen spijt van alle mooie dingen die ik heb gedaan. Ik heb geweldige mensen ontmoet en heb geweldige dingen mogen meemaken. Maar diep van binnen was ik niet 100% gelukkig. En dat ben ik nu wel. Is het altijd makkelijk om aan de andere kant van de oceaan te zitten? Absoluut niet. Maar dat ik eindelijk weer helemaal happy in mijn vel zit en dat ik hier echt mijn eigen leven aan het opbouwen ben, is zo bijzonder en voelt geweldig. 

Dus lieve allemaal, maak je geen zorgen om mij. Ik ben zielsgelukkig op het eiland en leef mijn dromen. En wat is er mooier dan het volgen van je dromen? Ik geniet! Mijn advies naar jullie: doe wat jou gelukkig maakt en dan zul je anderen ook gelukkig maken! Leef je leven!

Heel veel liefs uit Cozumel, xxx

PS. Ik ga het schrijven weer serieus oppakken en ga ook in het Engels schrijven. Als jullie leuke ideeën hebben om over te schrijven, laat het me weten :).