Love without boundaries!

Het is al weer 2 weken geleden sinds de laatste update die ik geschreven heb voor jullie daar in het inmiddels iets warmer wordende Nederland. 

Man, man, man, wat heb ik een leven hier zeg. Waar ik in Nederland baalde als ik mijn wekker weer eens om half 6 moest zetten, ben ik hier  blij als de dag tussen 6 en 7 begint. Zonder wekker. Ik word wakker van het licht, de wind die voorbij raast en de vrolijk fluitende vogels. Ik kijk naar buiten, zie een blauwe lucht en een palmboom uit mijn raam. Simpeler en beter kan ik niet wakker worden. Het is een totaal ander ritme.  Het belangrijkste hier is hard werken, maar NO STRESS! Rustig wakker worden met een kopje thee of een ochtendrun langs de oceaan en doornemen wat de dag je zal brengen, heeeeel vervelend. 

Het is voor mij geweldig om te zien hoe het leven hier gaat, maar ook om te zien hoe het achter de schermen van een bedrijf gaat. Waar ik normaal alleen uitvoerende taken vervulde, werk ik hier veel achter de schermen. En als je als bedrijf succes wilt hebben, moet je kei hard werken. Elke dollar is er een. Klanten verwachten een bepaalde service en die moet je ze geven, nog beter dan ze verwachten. Het is niet alleen een leuke trip op zee van 4,5 uur, fun en klaar. Er gaat zo veel aan vooraf. Maar het is geweldig. Het is voor mij een hele andere manier van werken dan ik gewend ben en leer super veel. Dit is een geweldige kans om mij als persoon nog meer te ontwikkelen. 

Maar je maakt ook wat mee. Wat kan ik lachen om Amerikanen zeg. Iedereen kent wel die fora op social media waar grappige berichten staan aan een klantenservice of iets… Ik dacht altijd dat veel nep en verzonnen was. Maar lieve luitjes, het is echt zo… Die mensen bestaan echt. Het is soms hilarisch wat sommige mensen vragen. Kortom, ik verveel me nog lang niet hier met het werk;).

Even een update over mijn salsa lessen. Vanavond heb ik de laatste van de 5. Het is nu veel draaien en meer dan de basispassen. De meeste die mij goed kennen kunnen zich wel inbeelden dat wanneer de lerares tegen mij zegt dat ik zwoel moet kijken en meer met mijn heupen moet dansen, dat ik een heel leuk hoofd terug geef… Haha uhhhh nee dat gaan we mooi even niet doen. Gelukkig ben ik niet de enige die dat heeft en kunnen we er met een deel van de groep goed om lachen, maar oh god, dat past zo niet bij mij. Het dansen vind ik oprecht leuk, maar het moet wel dicht bij mij blijven… Leuk om straks op feestjes waar het kan salsa te kunnen dansen, maar wel op mijn manier… Zie je het voor je, Anne zwoel kijken, sexy dansen, daag ze maar uit met je hips…Dat is toch echt een no go! Hahaha Gelukkig zijn de buikspieren ook weer getraind door de lachsessies die volgden. 

Het is inmiddels sinds het afgelopen weekeind weer 7uur tijdsverschil met Nederland. 

Heb ik heimwee naar Nederland? Nee. Mis ik bepaalde dingen? Ja. Het is voor mijn gevoel echt alsof ik hier al jaren woon. Ik voel me thuis. Mensen zijn erg fijn en de cultuur en levensstijl passen ook bij me. De aardappelen, het moeten, het gehaast, die bruine boterham met kaas en het weer(ook al is het nu wat warmer) mis ik niet. Wel mis ik mijn vrienden en familie. Het is heel bizar dat je soms dingen meemaakt en met mensen wilt delen, maar die zitten aan de andere kant van de wereld. Het zijn de simpele dingen die het maken. Na een werkdag 15 minuten in de auto en je bent aan de andere kant van het eiland. Zonder telefoonbereik, zonder mensen, verlaten stranden, blauwe zee. Puur genieten. Dat zijn kleine dingen die een mens gelukkig maken en die je graag met dierbaren wilt delen. Foto’s zijn mooi, maar het meemaken is nog beter. Gelukkig zijn we de uitvinder van het internet erg dankbaar en kunnen we toch veel delen met elkaar. 

Live and love without boundaries.